کبوتر نوک قنار

ساخت وبلاگ

سایت جدید من به آدرس www.irankabotar.ir راه اندازی شد لطفا ار آن دیدن نموده و ما در نگهداری این پرندگان زیبا یاری دهید 

کبوتر نوک قنار...
ما را در سایت کبوتر نوک قنار دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : محمود رضائی kabotar بازدید : 2466 تاريخ : جمعه 8 دی 1391 ساعت: 21:59

کبوتر نوک قنار...
ما را در سایت کبوتر نوک قنار دنبال می کنید

برچسب : قرقاول, نویسنده : محمود رضائی kabotar بازدید : 7363 تاريخ : پنجشنبه 11 آبان 1391 ساعت: 23:31

نر چشم لیموئی نر چشم سفیدماده چشم زردماده چشم زردنر چشم سیاه نر چشم سیاه زاغ کبوتر نوک قنار...
ما را در سایت کبوتر نوک قنار دنبال می کنید

برچسب : کبوتر نوک قنار, نویسنده : محمود رضائی kabotar بازدید : 9291 تاريخ : چهارشنبه 10 آبان 1391 ساعت: 21:26


شپش

سالمونلوز

عفونت هرپس

کرمهای نواری

 تریکوموناس

کوری

کوکسیدیوز

 WORM

نیوکاسل

آنفولانزا و آبله

آسکاریدیاز

پرریزی

پارامیکزو







شناسایی شپش در کبوتر
شپش انگلی خارجی است که از پرها وپوست تغذیه می کند.در کبوتر یازده نوع شپش پر وجود دارد که همه آنها از پرهای کبوتر وگاهی از خون آن تغذیه می کنند.بسیاری از کبوترها به این انگل آلوده اند. آلودگی خفیف اهمیت چندانی ندارد.اما آلودگی شدید بر فعالیت کبوتز تاثیر دارد. عامل بیماری زا نوعی شپش پر است که تمامی مراحل رشد ونمو خود را روی بدن کبوتر می گذراند وتخمهای خود را به ساقه پرها می چسباند و شش تا هفت روز بعد لاروها از تخم بیرون می آیند و پس از ۳ تا ۴ هفته بالغ می شوند.یک شپش ماده ممکن است تا یکصد و بیست هزار تخم بگذارد.معروفترین شپش پر کبوتر شپش کولمبی کولا کولمبه(Columbicola Columbae)است که بدنی کشیده بطول ۱.۸تا۲.۷میلی متر وعرض ۳میلی متر دارد.
نشانه های آلودگی:
شپش از روی کراتین (پروتئین موجود در پرها) و چربی پرها تغذیه می کند. چربی موجود در پرها باعث چرب شدن پرها شده وپرها را در مقابل خیس شدن حمایت کرده وآنها را نرم نگه می دارد.از این رو آلودگی با شپش باعث ژولیدگی پرها وخوردگی آنها می شود.شپش همچنین پرهای کوچک را نیز می خوردکه این کار باعث رشد غیر طبیعی پرها می گردد.
درمان:سم پاشی مستقیم پرها و آشیانه با محلول مالاتیون ۴٪ یا کاربایل ۵٪به میزان مناسب.
 
 
معرفي بیماری سالمونلوز پاراتیفوئیدی
این بیماری بسیار خطرناک و درد آور است و توسط برخی از گونه های باکتری سالمونلا پدید می آید. این بیماری بصورت لکه هایی در بدن کبوتر بروز مي كند . همچنين به صورت عفونت متورم در نقاط مختلف بدن کبوتر پدید می آید . اين تورم در مفاصل پاها و يا بالها مشاهده مي شود. در این بیماری پوست پاهای کبوتر برجسته شده و کنده می شود. رنگ زیر شکم کبوتر زرد رنگ شده و همچنین کبد آنها متورم مي شود . و از علائم دیگر آن کوری کبوتر است. در این حالت رنگ چشم کبوتر زرد یا سفید شده و چشمان کبوتر کم کم بسته می گردد. چنانچه این بیماری درمان نشود در نهایت به مرگ کبوتر منجر می گردد. اين بيماري بیشتر در کبوترهای جوان دیده می شود.
انتقال این بیماری بیشتر از تماس کبوتر آلوده با کبوتر سالم بوجود مي آيد و یا از طریق مادر به جوجه انتقال يافته و حتی مي تواند از منافذ تخم هم به داخل آن نفوذ می کند و جنين را به بيماري آلوده كند.
درمان پيشنهادي :

۱ سی سی سولفادیمین سدیم را در ۲ لیتر آب حل کرده و بمدت ۳ تا ۵ روز به کبوتران بیمار بخورانید.اگر درمان فوق مفید واقع نگردید می توانید ۰.۱ سی سی جنتامایسین ۵ درصد را برای مدت ۳ روز به کبوتر تزریق کنید(روزی ۰.۱ سی سی)
 

عفونت هرپس ویروسی Herpes Virus Infection
عفونت ویروسی حادی است که ميتواند انسان و پرندگان و بسیاری از جانداران دیگر را مبتلا می نماید. بیماری در کبوتر ابتدا به صورت اشكال خفیف در دستگاه تنفس و تغییراتی در اندام های داخلی ظاهر می شود .در شکل شدیدتر بیماری دستگاه عصبی نيز درگیر می شود . این شکل بیماری با میزان بالای مرگ و میر ، فلجی و پیچش گردن نمايان می گردد .عامل بیماری ، ویروس هرپس کبوتری است که نسبت به ضد عفونی کننده های معمولی و گرما حساس است . به طوری که با گرمای ۵۶ درجه سانتی گراد به مدت نیم ساعت ميتوان آن را نابود كرد.
علائم بيماري:
علائم تنفسی : در این بیماری نشانه های عمومی نظیر ژولیدگی پرها ، کم اشتهایی ، عدم توانایی در پرواز و اسهال سبز رنگ دیده می شود . هم چنین بیماری با التهاب و تورم چشم و نشانه های تنفسی که با ترشحات بینی شروع شده و به تنگی نفس منجر می شود همراه است.
علائم عصبی : در این شکل بیماری نشانه های عصبی مانند : ناتوانی در حرکت ، فلجی بالها و پاها ، لرزش و گاهی پیچش در گردن دیده می شود . به علت فلجی در پرنده مبتلا به اين بيماري ، نسبت مرگ و میر بویژه در جوجه ها به 90 در صد می رسد. نشانه های بیماری در برخی از کبوترها ظاهر نمی شود و این پرندگان در طول زندگی خود صرفا حامل ويروس بیماری بوده و منشا انتقال آن به پرندگان دیگر هستند.
علائم کالبد شكافي:
مناطق نکروز در کبد و طحال و پانکراس ديده مي شوند. التهاب فبرینی در مخاط بخش بالایی دستگاه تنفسی و همچنین التهاب کیسه های هوایی از نشانه های کالبد شكافي بیماری است.
تشخیص و شناخت بيماري:
بیماری را می توان از روی نشانه های بیماری و کالبد شكافي و بررسي درون سلولی(با میکروسکوپ)تشخیص داد. اين بیماری را باید از عفونت پارامیکزو ویروسی و نیوکاسل متفاوت دانست.
پیشگیری از بيماري:
بهترين راه براي پيشگيري از بروز اين بيماري ، واكسينه كردن پرندگان مي باشد. برای این بیماری دو نوع واکسن موجود است .یکی واکسن کشته كه حامل ويروس كشته شده ميباشد و دیگری واکسن تخفیف كه حامل ويروس ضعيف شده است .

کرمهای نواری Cestodes Infestation
کرمهای نواری انگلهای روده هستند و در آلودگی شدید پرنده باعث نارسایی جذب مواد غذایی در کبوتر می گردند و علت آن تغذیه انگل از محتویات روده و ترشح موادی است که بر کار گوارش پرنده تاثیر می گذارد.
سه گونه از کرمهای نواری کبوتر ها را به اين بيماري كه عبارتند از:
1-همینولیپس Hymenolepis
2-دوینیا Davainea
3-اپورینا Aporina

از مشخصات این کرمها بند بند بودن بدن آنها است . اين انگلها سر کوچکی دارند که به کمک چنگکها و بادکشهای دهانی خود محکم به دیواره روده ها می چسبند. هر بندی از بدن آنها دستگاه تناسلی نر و ماده مجزا داشته و آخرین بند پس از بالغ شدن جدا می گردد و بند بعدی رشد نموده و به تدریج بزرگ می شود. در داخل هر بند آن صد ها تخم باور وجود دارد که جنین دارند. بندهای بالغ شده پس از جدا شدن همراه با مدفوع پرنده دفع می گردند. کرمهای نواری برای تکمیل دوره زندگی خود به یک میزبان واسط مانند حشرات ، حلزونها و کرمهای خاکی و ... نیاز دارند تا این تخمها را ببلعد.در داخل بدن میزبان ، واسط جنین از داخل تخم خارج شده رشد می کند و پس از غلاف دار شدن به شکل عفونی تغيير شكل مي دهد. هنگامی که کبوتر میزبان واسط را بخورد و این میزبان به شکل عفونی انگل آلوده باشد ، انگل به داخل بدن کبوتر منتقل شده و پس از شش هفته به کرم بالغ تبدل می شود.
 

علائم بيماري :
در آلودگی خفیف نشانه های درمانگاهی مشاهده نمی گردد فقط ممکن است کمی از دوره ي زندگی کبوتر کاسته شود. اما در آلودگی شدید تعداد زیادی انگل در روده کبوتر جمه شده و عملیات گوارشی پرنده را مختل می سازند در نتیجه برخی از مشکلات ناشی از کمبود مواد غذایی بروز می کند که ممکن است زمینه ساز بیماریهای واگیردار دیگری در دستگاه گوارش گردد كه آن هم به علت تضعیف سیستم ایمنی بدن حیوان مي باشد.
بیماری را می توان با آزمایش میکروسکپی مدفوع کبوتر و مشاهده بندهای بالغ کرمهای نواری تشخیص داد.
درمان بيماري:
- تجویز کپسولهای ضد انگل به میزان 1 کپسول برای هر 500 گرم وزن کبوتر در روز و به مدت سه روز پیاپی و یا استفاده از پودر لوامیزول با دز مناسب.
- از بین بردن میزان واسط بوسیله سموم حشره کش کاربایل 3% تا 5% یا مالاتیون 4% (توجه شود که داخل لانه کبوتر ها هرگز با این مواد سم پاشی نگردد)
پیشگیری از بيماري:
مي توان با استفاده از حشره کش ها یا آهک زنده به صورت دوره ای اقدام به از بین بردن میزبانهای واسط نمود.

بیماری تریکوموناس
این بیماری نوعی گلو درد محسوب می گردد.که بصورت دانه یا لکه هایی زرد در درون دهان کبوتر بوجود مي آيند. این بیماری در کبوتران جوان شايعتر است. این بیماری از طریق دانه آلوده و یا تماس پرنده آلوده با پرندگان دیگر نيز پدید می آید. سریعترین راه سرایت آن از طریق آب می باشد. و همچنين از طریق غذا دادن والدین به جوجه ها نیز انتقال مي يابد.
درمان بيماري:
استفاده از آنتي بيوتيك انرو فلوکسازین در برخي موارد مثمر ثمر واقع شده است.۱سی سی از این آنتی بیوتیک را را در یک لیتر آب حل کرده و به کبوتران می خورانید. دوره درمان ۵ روز می باشد.
برای درمان قطعی از مترونیدازول با دز مناسب استفاده نمایید. مراقب باشید که دز مناسبی از مترونیدازول را مصرف کنید زیرا ممکن است باعث مرگ کبوتر شود.

بیماری کوری در کبوتر
چشم درد در کبوتران علل مختلفی دارد كه ميتواند علت آن باكتري و يا ويروسي باشد. در نوع باكتريايي علت بوجود آمدن بیماری جراحت یا آلودگی مکان نگهداري کبوتر است که عامل بیماریزا(باکتری)وارد چشم حیوان شده و موجب پدید آمدن بیماری می شود. درمان آن توسط انواعی از آنتی بیوتیکها مانند: پماد اریترومایسین چشمی ویا قطره کلرامفینیکل انجام می گیرد. در برخی حالات هم تایلوزین نیز موثر بوده است.
علت چشم درد ویروسی ميتواند بیماری آنفولانزا باشد. در اين صورت بيماري فقط باید توسط واکسن دوگانه نیوکاسل و آنفولانزا درمان و يا پيشگيري شود و هر۴ماه یکبار واکسیناسیون بايد تکرار شود.
طریقه تشخیص نوع باكتريايي و ويروسي به اين صورت است كه در بیماری باکتریایی اطراف چشم حیوان آب جمع شده وپرنده چشم خود را می بندد.در حالي كه در بیماری ویروسی (آنفولانزا) اطراف چشم حیوان قرمز شده و متورم می گردد.

بیماری کوکسیدیوز
این بیماری توسط یک انگل تک سلولی بوجود آمده و در قسمتهای مختلف بدن کبوتر تجمع می یابد. علت سرایت آن از راه دانه و آب آلوده ویا تماس پرنده بیمار با کبوتر است. علائم اين بيماري عبارتند از :استفراغ. اسهال خونی.بیحالی و ژولیدگی پرهای کبوتر.
براي پیشگیری از اين بيماري بايد مانع ورود پرندگان دیگر به مکان نگهداری کبوتران خود شوید. در صورت نياز به ورود يك كبوتر غريبه بهتر است آن را به مدت 14 روز در مكاني ديگر قرنطينه كرده و از سلامت آن مطمئن شويد سپس آن را به محل نگهداري ديگر كبوتران ببريد
درمان بيماري:
- استفاده از داروهای آنتی کوکسیدیال مانند: سالینومایسین با دز مناسب.
-استفاده از شربت سولفادیمین سدیم بمیزان ۴سی سی در ۲لیترآب بمدت ۵روز.

بیماری وورم WORM
در این بیماری پرنده ظاهرا سالم به نظر می رسد و بیماری مشهود نیست ولي با بررسی مدفوع کبوتر در آزمایشگاه می توان پی به این بیماری برد.
عامل ایجاد این بیماری سندرومی است به نام راند وورم اگ ( round worm egg) این سندروم در زیر میکروسکوپ شبیه کرمهای تخم مرغی بزرگی می باشد.این کرمها موقع بلوغ در داخل رگها و روده پرنده زندگی می کنند و اندازه آنها به ۴ تا ۵ سانتیمتر می رسد و می توانند باعث مرگ پرنده شوند. با پیشرفت این بیماری در قسمت زیر شکم پرنده توده قرمز رنگی مشاهده مي شود. این بیماری می تواند منجر به بیماری کوکسیدیوز نيز بشود.
درمان بيماري:
۱میلی گرم لوامیزول را در ۴لیتر آب حل کرده و به مدت ۳روز به پرندگان بخورانید. مراقب باشید دز دارو بیشتر نشود زیرا سمی می باشد.
 

نیوکاسل:
این بيماري توسط ویروس بوجود مي آيد و سلولهای این حیوان توسط ویروس مورد حمله قرار میگیرند . علائم آن خستگی وتشنگی و ضعیف شدن سریع و گاهی محو شدن چشم است.
در بعضي موارد این بیماری از نوع عصبی می باشد. در اين حالت ویروس به سلولهای عصبی حیوان حمله کرده و باعث فلج شدن اعصاب پرنده میشود.
در اين حالت علائمي چون چرخش گردن و یا فلج شدن یک یا دو بال و پا مشاهده می شود. اغلب این بیماری پرنده ضعيف را مورد حمله قرار مي دهد.
درمان خاصی برای این بیماری وجود نداشته وقبل از ابتلای حیوان به بیماری باید آنرا واکسینه کرد. اما در برخی موارد عده اي معتقدند كه مخلوط ماست وسیر باعث فعالیت دستگاه ایمنی بدن پرنده شده اما این یک درمان قطعی نمی باشد.
 

آنفولانزا و آبله:
علائم اين بيماري ها بوجود آمدن دانه های بزرگ بر روی بدن پرنده و صدای ناهنجار مجاری تنفسی پرنده و همچنين ترشحات چشم وبینی آن میباشد. این بیماریها نیز مانند موارد فوق درمان قطعی نداشته وحیوان باید قبلا واکسینه گردد.
 

آسکاریدیاز:
اين بيماري نوعي انگل داخلي است و عامل آن کرمهای گرد انگلی به نام آسکاریدیاکولومبه است که هم کبوترهای اهلی و هم کبوترهای وحشی را آلوده می کند. شکل ظاهری این کرم شبیه کرم مشابه در ماکیان (آسکاریدیا گالی)است. این کرم در روده باریک و معمولا در ناحیه دوازدهه و بخشهای بالایی روده باریک کبوتر مستقر می شود. آلودگی شدید به اين انگل در كبوتر باعث توقف رشدو ژولیدگی پرها می شود. همچنين سبب انسداد روده باریک و سوراخ شدن روده و چسبندگی آن می شود. کرم آسکاریس چرخه انگلی مستقلی دارد ودوره آلودگی به ۹ هفته یا بیشتر می رسد. لاروهای این کرم به دیواره روده باریک نفوذ کرده و التهاب روده را موجب می شوند. کبوترهای جوان به این انگل حساس تر از كبوترهاي بالغ اند. این کرم از راه آب وغذای آلوده به تخم انگل، منتقل می شود. وقتی شرایط محیطی از نظر رطوبت ودما مناسب باشد شیوع این آلودگی سرعت می گیرد. مدفوع کبوترهای مبتلا به اين بيماري نيز حاوی تخم انگل است.
علائم بیماری:
کبوترهای آلوده به کرم آسکاریس علاوه بر اسهال ، رشد ضعيف ، لاغری، گیجی و تغییر رنگ پوست را از خود نشان می دهند. وجود انگل زیادموجب مکیده شدن خون زیاد از دیواره روده توسط این انگل و جذب نا کافی مواد غذایی از روده باریک و در نتیجه کم خونی پرنده می شود که این امر با نشانه رنگ پریدگی پوست و غشاهای مخاطی پرنده آشکار می شود.
برای تشخیص دقیق وجود این انگل در کبوتران نياز به كالبد شكافي پرنده مشکوک ميباشد و یا مدفوع آنان بايد از لحاظ وجود تخم کرم که بیضوی شکل است و دیواره ضخیمی دارد مورد آزمایش قرار گيرد. گاهی کرم بالغ با طول ۳.۵ سانتی متر و قطر ۱.۵ تا ۲ میلی متر از طریق مدفوع دفع می گردد.
درمان آسکاریدیاز:
داروی اختصاصی برای درمان آسکاریدیاز و انواع کلاپیلاریا در کبوتر داروی کامبندازول با نام تجارتی آسکاپیلیا ميباشد. در مصرف این دارو باید به کبوترهایی با وزن بیش از ۴۰۰گرم به مدت دو روز و هر روز یک کپسول خورانده شود. کبوترهای سنگین باید روزانه ۲ کپسول دریافت کنند. در صورت در دسترس نبودن اين دارو می توان از داروهایی چون هیدروکلرور لوامیزول با نام تجاری اسپارتاکون يا سوسپانسیونفن بندازول-ایورمکتین با نام تجاری ایومک ، ترکیبات پپرازین مثل فسفات پپرازین، سیترات پپرازین طبق دستورالعمل مصرف یا دستور دامپزشک استفاده کرد. درمان در سنین ۶-۱۶و۲۶هفتگی انجام می گردد و باید پس از هر درمان مکمل ویتامینهای A , D3 و E را به پرنده داده شود. از آنجا که آلودگی کبوترها به این انگل بسیار شایع است بهتر است درمان ضد انگلی بر علیه آسکاریدیاز سالی چند نوبت در کل كبوتران انجام شود. نظافت محل نگهداري کبوتران ، آب آشامیدنی تمیز و مصرف غذای تمیز و غیر آلوده به مدفوع و درمان احتیاطی سالی چند بار با داروهای فوق الذکر از مهمترین اقدامات برای جلوگیری از ابتلای گله کبوترها به کرمهای آسکارید است.
 

پرریزی:
پرریزی عملی فیزیولوژیک و طبیعی است که در طی آن کبوتر سالی یکبار در پایان تابستان ویا بهار اقدام به تعویض پرهای خود مي كند و جاي نگراني نيست. پرهای شکسته فقط در هنگام پرریزی تغییر می یابند. عمل پرريزي كبوتر توسط هورمون هاي تيروئيدي كنترل مي شود.
از عوامل موثر بر پرريزي كبوتر ميتوان به اين موارد اشاره كرد:
کمبود مواد غذایی، کمبود آب، افزایش شدید و طولانی دمای محیط و همچنین بیماریها.میزان تابش نور طبیعی یا مصنوعی و مدت تابش آن تاثیر مستقیم بر پرریزی دارد.
اختلالات در رشد پرها:
- در هنگام رشد پرها کوچک و سخت بوده و رگهای خونی فراوان دارند در نتیجه به آسانی می شکنند.علت این حالت کمبود مواد غذایی است.
- گاهی اوقات در پرها شکافهایی دیده می شود که باعث می گردد پر به آسانی بشکند. علت این عارضه آلودگی پرها به شپش و یا کنه ميباشد و نياز به درمان است.
- در پرهاي کبوترهای سالم ماده اي چرب ترشح می شود که از خیس شدن پرها جلوگیری کرده و آنها را جهت پرواز نرم می کند. بیماری و عدم رعایت بهداشت ترشح این ماده را تحت تاثیر قرار می دهد و در نتیجه پرها آسیب می بینند و پرواز پرنده را با مشکل روبرو مي كنند.
- سو تغذیه پرنده نيز باعث رشد و غیر طبیعی شدن پرها و یا تغییر غیرطبیعی رنگ آنها می گردد.

بیماری پارامیکزو ویروسی کبوتر (پاراآنفولانزا) Paramyxo Virus Infection:
 
عفونت پارامیکزو ویروسی ، عفونت حادی است که همراه با اسهال و نشانه های عصبی و پیچش گردن مي باشد. عامل بیماری ویروس پارامیکزو است که حرارت بر آن تاثیر نموده و ضد عفونی های معمولی آنرا از بین می برد.راههای انتقال عفونت به دو روش مستقیم و غير مستقيم است. روش انتقال مستقيم عفونت از تماس نزدیک با پرندگان وحشی در هنگام مسابقه (البته در کبوتران مسابقه مسافتی) منتقل می گردد. در روش غیر مستقیم عفونت از راه غذا و آب و لوازم آلوده و از طریق پرندگان حامل بیماری که از خود عوارضی نشان نمی دهند منتقل می گردد.
 
 علائم و نشانه های بيماري:
 
اسهال سبز، بی اشتهایی، ژولیدگی پرها و سختی در پرواز، لرزش سر و گردن و در پی آن فلجی بالها و پاها دیده می شود. نسبت آلودگی بر حسب حدت ویروس بین ۲۰٪ تا ۸۰٪ بوده و نسبت مرگ و میر ممکن است به ۹۰٪ نیز برسد.
 آثار بیماری در کالبد گشایی مشخص کننده بیماری نیست.معمولا شاهد خونریزی جدار روده ها-پانکراس و پیش معده همراه با پر خونی ریه ها بزرگ شدن طحال خواهیم بود.
 در آزمایشگاه می توان ویروس را جدا کرده و بر روی جنین تخم مرغ ویا بافت سلولی کشت داد.همچنین می توان با آزمایش سرولوژی وجود پادتن های بیماری را تشخیص داد.
 این بیماری را باید از بیماری سالمونلوز و نیوکاسل جدا دانست. این کار را می توان در آزمایشگاه انجام داد.
 پیشگیری:
 
جلوگیری از اخطلاط کبوترها با پرندگان وحشی و رعایت بهداشت جایگاه و لوازم آن.
 از بین بردن لاشه کبوترهای تلف شده در اثر بیماری به روش بهداشتی.
 استفاده از واکسن روغنی تهیه شده از ویروس کشته شده.

 


کبوتر نوک قنار...
ما را در سایت کبوتر نوک قنار دنبال می کنید

برچسب : بیماری کبوتران, نویسنده : محمود رضائی kabotar بازدید : 9910 تاريخ : سه شنبه 9 آبان 1391 ساعت: 1:26

كبوتر سالم كبوتري است كه در حالت طبيعي آرام با درجه حرارت معتدل و نبضي منظم و ظاهري طبيعي باشد اما كبوتر بيمار را با اولين نگاه مي توان شناخت زيرا افسرده بوده و از ديگر كبوترها گوشه گيري مي كند ، غذا نمي خورد و حالت مدفوع و ادرار آن طبيعي نيست و درجه حرارت بدن و نبض و تنفس آن نيز متغير است.
عوامل بيماري زا به دو بخش تقسيم مي شوند:

- عوامل مستعد كننده ي بيماري
- عوامل اصلي بيماري

عوامل مستعد كننده در ابتدا مقاومت بدن را كاهش داده و پرنده را مستعد بيماري مي كند ولي عوامل اصلي موجب تظاهر بيماري در بدن پرنده مي شود.

عوامل مستعد كننده ي بيماري در پرنده:
1- سن كبوتر
معمولا برخي بيماري ها در جوجه ها بيشتر از پرنده بالغ مشاهده مي شود و برخي ديگر از بيماريها  پرنده بالغ را بيشتر مبتلا مي نمايد.

2- جنسيت كبوتر
برخي بيماري ها به علل مربوط به فيزيولوژي پرنده در جنس ماده و برخي در جنس نر بيشتر اتفاق مي افتد.

3- تغييرات جوي و محيطي
تغييرات جوي و محيطي مخصوصا در هنگامي كه پرنده از يك محيط با آب و هواي گرم به محيط ديگري با آب و هواي سرد منتقل مي شود ميتواند مستعد بيماري در پرنده باشد.

4- عوامل وراثتي
در مورد وقوع برخي از بيماريها در پرنده ، زمينه ارثي در آن لازم است

5- بيماري ها
در برخي موارد تعدادي از بيماريها مي تواند زمينه ساز وقوع بيماري ديگري در پرنده باشد

 عوامل اصلي بيماري:

عوامل فيزيكي (مانند افتادن از بلندي يا تصادف) ، عوامل شيميايي (مانند خوردن سموم دفع آفات نباتي يا حيواني) ، عوامل غذايي( مانند كمبود برخي مواد معدني يا عدم تعادل در جيره ي غذايي) ، عوامل عفوني( مانند باكتري ها ، ويروس ها ، قارچ ها و عوامل عفونت زا) ، عوامل انگلي (مانند كرم هاي دستگاه گوارش و تنفس)

تشخيص بيماري

داشتن سابقه ي درماني از پرنده براي تشخيص بيماري آن بسيار لازم و ضروري است. مشاهده ي دقيق رفتار و حالات كبوتر بيمار قبل از اين كه در دست گرفته شود بسيار مهم است و با مشاهده ي وضع عمومي كبوتر ، حالت پرها ، ميزان و عمق حركات تنفس مي توان سريعتر ميزان سلامتي آن را ارزيابي نمود
حالت پوست در پرنده نيز ميتواند بيانگر نوع بيماري در آن باشد. پوست پرنده درخشندگي خاصي دارد و پوست خشن و غير درخشنده ميتواند دليل بر وجود آلودگي با كرم هاي روده اي باشد.
غشاي مخاطي و ملتحمه ي چشم ها و پلك ها نيز مهم است و در حالت طبيعي رنگ آن به رنگ صورتي پر رنگ مي باشد. پرخوني اين غشا ميتواند دليل بر وجود بيماري در معده يا كبد باشد و پرخوني شديد دليل بر وجود تب در پرنده است. چنانچه غشاي مخاطي به رنگ زرد باشد دليل بر وجود بيماري كبدي است و در صورت كم رنگي و رنگ پريدگي در غشاي مخاطي چشم مي تواند دليل بر وجود سوء هاضمه و اشكال در دستگاه گوارش باشد
به عنوان اولين اقدام جهت بررسي وضعيت عمومي پرنده بايد به قسمتهاي: سر ، نوك، سوراخ هاي بيني، حفره دهان ، حنجره و ناي پرنده توجه كرده و آنها را از نظر سلامت ظاهري بررسي نمود. با دميدن بين پرهاي بدن وضعيت پوست و وضع عضلات را مشاهده كرد. حالت و شكل پرها نيز اهميت دارند. شل بودن عضلات سينه مي تواند دليل بر وجود بيماري مزمن در پرنده باشد. به شكم پرنده نيز بايد توجه كرد و براي معاينه ي آن بايد از نوك انگشتان استفاده نمود وجود برخي از تومورها را در اين ناحيه مي توان اينگونه احساس كرد. مخرج پرنده نيز از جمله قسمتهايي است كه بايد مورد معاينه و مشاهده قرار گيرد.
درجه حرارت بدن كبوترها در حالت طبيعي معمولا بين 41 تا43 درجه است و تنفس آرام و پيوسته انجام مي شود. تعداد تنفس آنها در حالت طبيعي بين 16 تا 36 بار در دقيقه انجام مي شود.


کبوتر نوک قنار...
ما را در سایت کبوتر نوک قنار دنبال می کنید

برچسب : بیماری کبوتران, نویسنده : محمود رضائی kabotar بازدید : 3819 تاريخ : سه شنبه 9 آبان 1391 ساعت: 1:27

آرشیو مطالب

خبرنامه